📖 "...Ve böylece günler geçti. Hachi, kiraz çiçeklerinin açtığı ilkbaharda da tren istasyonunda bekledi, yağmurların yağdığı yaz ayında da. Yaprakların renk değiştirdiği sonbaharda da bekledi, karların düştüdüğü kışta da. Günler günleri kovaladı ve Hachi her gün, saat tam üçten önce Profesör'ü karşılamak için istasyona geldi. Ve her gün hayal kırıklığı yaşadı. Ama asla umudunu yitirmedi."
Merhaba😊
Bir hayvansever olarak benim için yürek burkucu bir kitap oldu. Çoğunuz biliyordur belki ama bilmeyenler için konusunu özetleyeyim. Hachi, Profesör Ueno'nun henüz yavruyken sahiplendiği Akita cinsinde uysal bir köpektir. Sahibine her gün tren istasyonuna giderken eşlik eder ve her gün aynı saatte onu karşılamak için tren istasyonuna geri döner. Bir gün Profesör Ueno, iş yerinde ani bir şekilde hayatını kaybeder. Ancak Hachi yıllarca aynı saatte tren istasyonuna giderek sahibinin dönmesini bekler. Akita'nın bu sadakati insanların dikkattini çeker ve isminin sonuna sevgi ve saygı bildiren -ko ekini getirirler.
Kitap gerçekte yaşanmış bir hikayeye dayanmaktadır ve izlemek isterseniz filmide bulunmakta... Hachiko o zamanlarda Japonya halkına sabretmeyi, beklemeyi, umut etmeyi, sadakati ve arkadaşlığı öğretmiş ve hala da öğretmeye devam etmektedir.
Ortalama bir okuma hızıyla bir saate bitirebileceğiniz, sizi duygusallaştırabilecek ve hatta ağlatabilecek, çerez, tatlı bir roman. Her yaşa hitap ettiği için, herkese gönül rahatlığıyla tavsiye edebilirim. (10/10)
Şimdilik hoşçakalın👋
🍑Rose
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder